Ο Ιούδας ο Θαδδαίος και όχι ο Ισκαριώτης, αλλά αυτού η επίκληση είναι διάσημη, διότι καλούνταν Θαδδαίος και Λεββαίος που σημαίνει θαρραλέος. Ήταν αυτάδελφος του Κυρίου. Ονομάζεται Ιούδας Ιακώβου, δηλαδή αδελφός Ιακώβου του αδελφοθέου καθώς ήταν υιός του μνήστορος Ιωσήφ, ο Ιάκωβος ήταν αδελφός του από την πλευρά του πατρός του κατά τον Νικηφόρο Κάλλιστο και τον Άγιο Επιφάνειο. Ήταν απόστολος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ήταν ένας από τους 12 αποστόλους. Αναφορές για τον Άγιο έχουμε στα παρακάτω εδάφια μέσα στην Καινή Διαθήκη.

Πηγές Βιογραφίας

Ελληνική Πατρολογία τόμος 145:Νικηφόρος Κάλλιστος, Εκκλησιαστική Ιστορία, βιβλίο α΄.
Ελληνική Πατρολογία τόμος 20:Ευσεβίου του Παμφίλου, Εκκλησιαστική Ιστορία, λόγος Β΄.

Καινή Διαθήκη:

Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον (Λουκ.στ΄16)
Κατά Ματθαίον (Ματθ. ι΄3)
Πράξεις των Αποστόλων (Πραξ., α΄13)
Κατα Ιωάννη (Ιω. Ιδ΄ 22)

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΔΑ ΘΑΔΔΑΙΟΥ

Ιου. 1,15 ποιῆσαι κρίσιν κατὰ πάντων καὶ ἐλέγξαι πάντας τοὺς ἀσεβεῖς αὐτῶν περὶ πάντων τῶν ἔργων ἀσεβείας αὐτῶν ὧν ἠσέβησαν καὶ περὶ πάντων τῶν σκληρῶν ὧνἐλάλησαν κατ᾿ αὐτοῦ ἁμαρτωλοὶ ἀσεβεῖς.

Ιου. 1,15 δια να κάμη κρίσιν εναντίον όλων των αμαρτωλών και να ελέγξη όλους τους ασεβείς μεταξύ αυτών, δι' όλα τα έργα της ασεβείας των, με ταοποία ύβρισαν τον Θεόν, και δι' όλα τα βλάσφημα και διεστραμμένα λόγια, τα οποία αμαρτωλοί ασεβείς είπαν εναντίον του Θεού”.

Ιου. 1,16 Οὗτοί εἰσι γογγυσταί, μεμψίμοιροι, κατὰ τὰς ἐπιθυμίας αὐτῶν πορευόμενοι, καὶ τὸ στόμα αὐτῶν λαλεῖ ὑπέρογκα, θαυμάζοντες πρόσωπα ὠφελείας χάριν.

Ιου. 1,16 Αυτοί γογγύζουν πάντοτε και μεμψιμοιρούν εναντίον του Θεού, ζώντες και συμπεριφερόμενοι σύμφωνα με τας αμαρτωλάς επιθυμίας της καρδίας των, το στόμα των λαλείαλαζονικά και πομπώδη λόγια, προσποιούμενοι ότι θαυμάζουν πρόσωπα πλούσια και ισχυρά, τα οποία και κολακεύουν, δια να επιτύχουν με τας κολακείας των υλικά κέρδη.

Ιου. 1,17 Ὑμεῖς δέ, ἀγαπητοί, μνήσθητε τῶν ῥημάτων τῶν προειρημένων ὑπὸ τῶν ἀποστόλων τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,

Ιου. 1,17 Σεις δε, αγαπητοί, ενθυμηθήτε τα λόγια τα οποία εκ των προτέρων και ως προφητικά έχουν λεχθή από τους αποστόλους του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Ιου. 1,18 ὅτι ἔλεγον ὑμῖν ὅτι ἐν ἐσχάτῳ χρόνῳ ἔσονται ἐμπαῖκται κατὰ τὰς ἑαυτῶν ἐπιθυμίας πορευόμενοι τῶν ἀσεβιῶν.

Ιου. 1,18 Ενθυμηθήτε, ότι αυτοί σας έλεγαν, πως κατά τους τελευταίους καιρούς, που θα προηγηθούν από την παρουσίαν του Χριστού, θα υπάρξουν άνθρωποι είρωνες και χλευασταίεναντίον του Θεού και του θελήματός του, που θα ζουν και θα συμπεριφέρονται σύμφωνα με τας φαύλας επιθυμίας των, δια να διαπράττουν έτσι ασεβείας.

Ιου. 1,19 Οὗτοί εἰσιν οἱ ἀποδιορίζοντες, ψυχικοί, Πνεῦμα μὴ ἔχοντες.

Ιου. 1,19 Αυτοί είναί που δημιουργούν διαιρέσεις εις την Εκκλησίαν, άνθρωποι ζωώδεις που κυριαρχονται από τα κατώτερα ένστικτα και οι οποίοι ούτε Πνεύμα Θεού έχουν ούτε και το ιδικόν των πνεύμα έχουν καλλιεργημένον και προικισμένον με την θείαν χάριν.

Ιου. 1,20 Ὑμεῖς δέ, ἀγαπητοί, τῇ ἁγιωτάτῃ ὑμῶν πίστει ἐποικοδομοῦντες ἑαυτούς, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ προσευχόμενοι,

Ιου. 1,20 Σεις όμως, αγαπητοί, οικοδομούντες τους εαυτούς σας επάνω στοθεμέλιον της αγιωτάτης πίστεώς σας, προσευχόμενοι με τον φωτισμόν και την έμπνευσιν του Αγίου Πνεύματος,

Ιου. 1,21 ἑαυτοὺς ἐν ἀγάπῃ Θεοῦ τηρήσατε, προσδεχόμενοι τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Ιου. 1,21 φυλάξατε τους εαυτούς σας μέσα εις την αγάπην του Θεού, περιμένοντες με εμπιστοσύνην και υπομονήν το έλεος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δια να αξιωθήτε έτσι να εισέλθετε εις την αιώνιον ζωήν.

Ιου. 1,22 καὶ οὓς μὲν ἐλεεῖτε διακρινόμενοι,

Ιου. 1,22 Και εις άλλους μεν να δείχνετε έλεος και καλωσύνην, συνομιλούντες και καθοδηγούντες αυτούς εις την γνώσιν του αληθινού Θεού,

Ιου. 1,23 οὓς δὲ ἐν φόβῳ σῴζετε, ἐκ τοῦ πυρὸς ἁρπάζοντες, μισοῦντες καὶ τὸν ἀπὸ τῆς σαρκὸς ἐσπιλωμένον χιτῶνα.

Ιου. 1,23 άλλους δε με φόβον και σύνεσιν μήπως και σεις βλαβήτε από το κακόν των παράδειγμα, αγωνισθήτε να τους σώζετε, αρπάζοντες αυτούς από την φωτιάν των θανασίμωνκινδύνων της αμαρτίας και μισούντες σαν ρυπαρόν χιτώνα την ζωήν, την μολυσμένην από τας αμαρτίας και τα πάθη της σαρκός.

Ιου. 1,24 Τῷ δὲ δυναμένῳ φυλάξαι αὐτοὺς ἀπταίστους καὶ στῆσαι κατενώπιον τῆς δόξης αὐτοῦ ἀμώμους ἐν ἀγαλλιάσει,

Ιου. 1,24 Εις αυτόν δε, ο οποίος ημπορεί να σας προφυλάξη και διατηρήση απταίστους και να σας παρουσιάση εμπρός εις την άπειρον δόξαν του ακηλιδώτους και αγνούς, γεμάτους αγαλλίασιν,

Ιου. 1,25 μόνῳ σοφῷ Θεῷ σωτῆρι ἡμῶν, δόξα καὶ μεγαλωσύνη, κράτος καὶ ἐξουσία καὶ νῦν καὶ εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.

Ιου. 1,25 στον μόνον σοφόν Θεόν, τον Σωτήρα μας, ας είναι η άπειρος δόξα και μεγαλειότης, η απόλυτος κυριαρχία και εξουσία και τώρα και εις όλους τους αιώνας. Αμήν.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Χριστοῦ σὲ συγγενῆ, ὢ Ἰούδα εἰδότες, καὶ μάρτυρα στερρόν, ἱερῶς εὐφημοῦμεν, τὴν πλάνην πατήσαντα, καὶ τὴν πίστιν τηρήσαντα, ὅθεν σήμερον, τὴν παναγίαν σου μνήμην, ἑορτάζοντες, ἁμαρτημάτων τὴν λύσιν, εὐχαίς σου λαμβάνομεν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος γ’.
Ἀπόστολε Ἅγιε Ἰούδα Θαδδαῖε, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.

Αναφορές μέσα στην Καινή Διαθήκη

Αναφορές μέσα στην Καινή Διαθήκη :Ο Άγιος Ιούδας ο Θαδδαίος από τις αναφορές που βρίσκονται μέσα στην Καινή Διαθήκη στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο (Κεφάλαιο Σ,16).“16.᾿Ιούδαν ᾿Ιακώβουκαὶ ᾿Ιούδαν ᾿Ισκαριώτην, ὃς καὶ ἐγένετο προδότης “Στις Πράξεις (Κεφάλαιο Α,13)“13 καὶ ὅτε εἰσῆλθον, ἀνέβησαν εἰς τὸ ὑπερῷον οὗ ἦσαν καταμένοντες, ὅ τε Πέτρος καὶ᾿Ιάκωβος καὶ ᾿Ιωάννης καὶ ᾿Ανδρέας, Φίλιππος καὶ Θωμᾶς, Βαρθολομαῖος καὶΜατθαῖος, ᾿Ιάκωβος ᾿Αλφαίου καὶ Σίμων ὁ Ζηλωτὴς καὶ ᾿Ιούδας ᾿Ιακώβου.” Στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο ονομάζεται Θαδδαίος ή Λεββαίος (Κεφάλαιο Ξ ,3)“3.Φίλιππος καὶ Βαρθολομαῖος, Θωμᾶς καὶ Ματθαῖος ὁ τελώνης, ᾿Ιάκωβοςὁ τοῦ ᾿Αλφαίου καὶ Λεββαῖος ὁ ἐπικληθεὶς Θαδδαῖος”

Στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο Κεφάλαιο (Α,13)“13Λέγει αὐτῷ ᾿Ιούδας, οὐχ ὁ ᾿Ισκαριώτης· Κύριε, καὶ τί γέγονεν ὅτι ἡμῖν μέλλεις ἐμφανίζειν σεαυτὸν καὶ οὐχὶ τῷ κόσμῳ”Έγραψε την «Καθολική Επιστολή», η οποία φωτίζει όλους τους πιστούς που πιστεύουν στον Κύριο. Η θεόπνευστη αυτή Επιστολή απευθύνεται προς τους χριστιανούς της Αντιόχειας και πιθανότατα γράφτηκε στα Ιεροσόλυμα γύρω στο 65-70 μ.Χ. Αυτή δεν έχει δογματικό περιεχόμενο, αλλά είναι εξαιρετικά διαφωτιστική και μεστή από μηνύματα, τα οποία χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερη σωτηριολογική σημασία.

Διασώζεται ακόμη στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο η ερώτηση που θέτει προς τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό την ώρα του μυστικού δείπνου όταν τους προλέγει για τα μελλούμενα κι ότι θα στείλει τον Παράκλητο: «“Κύριε, και πως συμβαίνει ότι θα φανερώσεις τον εαυτό σου σε εμάς κι όχι στον κόσμο;” Και ο Κύριος Ιησούς Χριστός λέγει “Εάν κάποιος μεαγαπά, θα τηρήσει τον λόγο μου και ο Πατέρας μου θα τον αγαπήσει και θα έρθουμε σε αυτόν να κατοικήσουμε”» (Ιω. Ιδ΄ 22).

Στις πόλεις της Αραβίας και σε όλη τη γη της Συρίας και της Μεσοποταμίας έζησε τη σαγήνη του Ευαγγελίου. Στην Έδεσσα, η οποία ήταν η πόλη του Αυγάρου, ύστερα στάθηκε, όπου ήταν εκεί πρώτα ο άλλος Θαδδαίος, ο οποίος ήταν ένας εκ των εβδομήκοντα. Μία ταύτιση έγινε από μερικούς ερευνητές, προς το Θαδδαίο (Αλφαίο) εκ των εβδομήκοντα αλλά τόσο ο Ευσέβιος αλλά και Σύριοι συγγραφείς τους διακρίνουν σαφώς.Aυτό που χρειαζόταν εκπλήρωσε κάλλιστα και με λόγια θεϊκά και με εξαίσια έργα δοξάζοντας τον Κύριο Ιησού Χριστό και με ειρηνικό τέλος προς αυτόν διαβαίνει. (Νικηφόρος Κάλλιστος, Εκκλησιαστική Ιστορία).

Αυτός λοιπόν στάλθηκε στον κόσμο από τον Κύριο Ιησού Χριστό, ως αδελφός αυτού και μυσταγωγός και ως κάρβουνο που έχει πυρωθεί από την λαμπρότητα του. Κάθεπλάνη κατέφλεξε, του εσκοτισμένους εφώτισε, έσπειρε σπόρο ευσεβείας σε όλη την οικουμένη.

Απέδωσε πολύ καρπό, οδήγησε πολλούς στην αληθινή πίστη και έπεισε να χλευάζουν τα είδωλα των Ελλήνων. Επειδή λάτρευαν τα είδωλα δεν μπορούσαν να βρουν γιατρειά από ανίατες ασθένειες και κατέφευγαν στον Άγιο και έτσι λάμβαναν διπλή γιατρειά σώματος και ψυχής. Έτσι ο Άγιος έχει μείνει στη συνείδηση των πιστών ότι γιατρεύει ανίατες ασθένειες, λύνει δύσκολες υποθέσεις στις οποίες δεν υπάρχει καμιά ελπίδα επίλυσης και ότι σπεύδει ταχέως. Αναθεωρημένος ο βίος του Αγίου Ιούδα Θαδδαίου, καθώς τα στοιχεία από τους συναξαριστές είναι συγκεχυμένα διότι συγχέονται μ’ αυτά(τον ταυτίζουν) με τον Άγιο Ιούδα Θαδδαίο που η μνήμη τουεορτάζεται την 21η Αυγούστου από τους εβδομήκοντα μαθητές του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.