ΑΓΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ

Ήταν Αθηναίος ευπατρίδης, φιλόσοφος εξ ενδόξου αθηναϊκού γένους, και έζησε κατά τον Β' μετά Χριστόν αιώνα επί αυτοκρατορίας Αδριανού. Ό Ιερώνυμος έγραψε εγκωμίων εξυψών αυτόν ως Ισαπόστολον. Εμυήθη την ευσέβειαν  εις Χριστόν, παρά του Αγίου Διονυσίου και του Αγίου Ιεροθέου. Έγραψε εις τον Αδριανόν απολογία υπέρ των διωκομένων Χριστιανών στην οποία αναπτύσσει τη θεμελιώδη αλήθεια ότι οι χριστιανοί κατέχουν τη μόνη ορθή περί Θεού ιδέα και ότι μόνο ο Χριστιανισμός είναι η αληθής θρησκεία, ενώ οι βάρβαροι, οι Έλληνες και οι Ιουδαίοι πλανήθηκαν. Ταυτόχρονα ο απολογητής αποδεικνύει ότι οι χριστιανοί, κατέχοντες την αλήθεια όχι ως απλή θεωρία, αλλά ως πράξη, την εφαρμόζουν στη ζωή τους. Εδιώχθη και επειδή έλειπε ο Αδριανός μετέβη εις την Ρώμη και απολογηθεί. Κατόπιν μεταφέρθει εις Αθήνας όπου μαρτύρησε, κρεμασθείς εις την κοίλην της αγοράς των Αθηνών, την 13ήν Σεπτεμβρίου του 120 μ.Χ. κατά το πάλαιαν συναξάριον το όποιον μεταφράσθει εις τα λατινικά παρά του Ιερωνύμου.

Στον ιστορικό λόφο του Λυκαβηττού σ’ ένα κατανυκτικό σπήλαιο, το οποίο βρίσκεται πλησίον του Ιερού Ναού των Αγίων Ισιδώρων, αποτέλεσε το πνευματικό καταφύγιο για τον ένδοξο Αθηναίο Άγιο στις δύσκολες στιγμές του. Στο σπήλαιο αυτό ο επιφανής χριστιανός φιλόσοφος και απολογητής κατέφευγε για να προσευχηθεί στον Κύριο μας Ιησού Χριστό και έφευγε ενισχυμένος και ανανεωμένος με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.